حبة الفراولة #12

الحلقة الثانية عشر 

* * * * * *  * *

تذهب حسناء مع ماجد الى شقته القديمة , يدخل ماجد اولا ليطمئن ان حسن نائم , ثم يدعو حسناء الى الداخل , تذهب لتجلس بجوار حسن و هو نائماً , تبكى فى صمت , ثم تضع يدها برفق على خده الايمن , تحرك اصابعها كانها تودعه , يفتح حسن عيناه , فتنهض حسناء سريعا , يمسك حسن يدها و يقف خلفها ..

حسن : وحشتينى اووى .....

حسناء : انا لازم امشى ...

حسن : يااه يا حسناء .. للدرجادى مش عايزة حتى تبصى ف عينى ؟!!

حسناء : انا اتطمنت عليك وخلاص , عن اذنك ..

حسن : طالما مش عايزة تشوفينى .. ايه اللى جابك ؟! .. انتى وحشتينى اوى , نفسى اسرح ف عنيكى زى زمان , نفسى احضن ايدك بين ايديا و احس بيكى , صوت همسك ف ودنى , صوت ضحكتك , كل حاجة فيكى وحشانى اوى

حسناء : انا لازم امشى ... هو ماجد فين ؟؟

تقف حسناء وهى تلتقط انفاسها بصعوبة شديدة , تدمع عيناها و تشتهى انفاسها لرائحة حسن , تتمنى ان تلقى بنفسها فى احضانه و تبكى , تريد ان تختبئ بداخله فتصبح ملازمة له كظله .. و لكن كلها احلام يجب ان تنتهى ..

حسن : وحشتينى يا روح قلبي ..

يقترب حسن منها اكثر و ينظر طويلا فى عينيها , يحمل يدها بين يديه و يقربها اكثر الى وجهه فيطبع قبلته عليها و تلمس انفاسه كفها , فتقف حسناء و تزداد حمرة وجهها و تبكى ..

حسن : بعشقك يا حبة الفراولة .. خدودك لما بتحمر كدة بتنور وشك و تخلى قلبي يتحرق من نار حبك , ازاى عايزة تبعدى عنى تانى , انا بموت كل ثانية ف بعدى عنك , عايزك دايما معايا , عايزة اتجوزك حالا .. اتجوزينى يا حسناء .. اتجوزينى ....

حسناء : انا لازم امشى , دى اخر مرة هشوفك فيها .. و صح .. مبروك على الولد , خد بالك منه يا حسن , خليه زيك ,, يمكن ف يوم من الايام يتقابل هو و بنتى و يحبوا بعض زينا , بس ده لو حصل اتمنى ان تكون ظروفهم احسن من ظروفنا و ربنا يكتبهم لبعض , بس ده كله كلام .. الله اعلم ربنا مخبيلنا ايه ..

حسن : ايه اللى انتى بتقوليه ده ؟! , انا ممكن اموت لو بعدتى عنى يا حسناء , و بعدين عايزة تجيبى بنت يحبها ابنى ؟!! , عايزة تتجوزى حد غيرى ؟!

حسناء : مش ده اللى اتفقنا عليه ؟؟ .. مش ده اللى خلتنى اوعدك بيه ؟!! .. مش قولتلى اكمل حياتى ف بعدك و اوعدك انى هتجوز لو مفيش بينا نصيب ؟؟ ..

حسن : مكنتش متخيل انى بحبك اوى كدة و هموت ف بعدك زى ما انا بموت كل يوم .. انا ما اقدرش اشوفك مع حد تانى .. ما اقدرش اشوفك بتتجوزى حد تانى

حسناء : طيب ما انت اتجوزت حد تانى !! .. انا مش بغير كلامى يا حسن و انا مش هظلم هالة اكتر من كدة , ولا هظلم ابنك .. بس لو بتحبنى بجد اوعدنى انك هتجافظ على مراتك و ابنك  اوعدنى انك هترجع بيتك تانى و تحافظ عليه, اوعدنى لو قابلتنى ف اى مكان تسلم عليا و تراعى اننا كنا  يوم اصحاب

حسن : كنا ف يوم اصحاب ؟!!! .. عندك حق .. كنا ف يوم اصحااب بس الحب بقي بيتنا دلوقتى و كل واحد فينا مش هيلاقى راحته الا ف حضن التانى .. عشان خاطرى يا حسناء ما تبعديش عنى .. تعالى نتجوز و نبعد

حسناء : بس يا حسن .. بس عشان خاطرى .. انا همشى و لو بتحبنى بجد هتعمل اللى انا عايزاه ... مع السلامة يا حسن ..

تبتعد حسناء و الدموع  فى عينيها ..

يقف حسن فى االغرفة .. و ينادى عليها مرة اخرة ولكنها تركض بعيدا , تصعد الى سيارتها و تبتعد ..

* * * * * * *  * * 

فى الاسكندرية ....

ماجد : اخوكى عارف بالكلام اللى بتقوليه ده ؟؟

حسناء : مالكش دعوة باخويا انا هتصرف ف الموضوع ده .. انا قدامى اربع شهور لحد ما هالة تولد ونتطمن عليها بعدها لازم تساعدنى بجد , اعمل اعتبار للعيش و الملح اللى بينا

ماجد : عشان العيش و الملح اللى بينا بقولك بلاش اللى ف دماغك ده .. تفتكرى حسن لما يعرف هيكون ايه موقفه ؟

حسناء : حسن لا يمكن يعرف بالموضوع ده يا ماجد , عشان خاطرى , ده الحل الوحيد اللى هيخلينى انساه و ابعد عنه , لازم يرجع تانى لهالة و ينسانى , لزم نبعد عن بعض خالص

ماجد : و ده حل ؟؟ , حتى لو عملتى اللى ف دماغك بردو هتفضلى تحبيه و مش هتنسيه ابدا , حسناء انتى بتضحكى على نفسك ...

حسناء : انا هتجنن يا ماجد , هتجنن , مش قادرة اشيله من تفكيرى , نفسى اكلمه , نفسى اسمع صوته ..

ماجد : و بكلامك ده مش هتعرفى تنسيه و هتفضلى تحبيه

حسناء : انا خلاص قررت يا ماجد , عايز تساعنى ماشى , مش عايز براحتك ..

ماجد : يا حسناء فكرى تانى ... بلاش تدمرى حياتك بنفسك

حسناء : فكرت كويس يا ماجد , حياتى اصلا متدمرة , ماليش حياه من غير حسن, و مش هينفع اقرب تانى .

ماجد : اللى يريحك يا حسناء ..

* * * * * * * * * 

فى المستشفى ..

حسن يجلس بجوار هالة و تبدو عليه ملامح الارهاق و التعب

هالة : قلقت عليك اوى يا حبيبى

حسن : انا كويس يا هالة , طول ما انتى بخير انا هبقي كويس , انا اللى قلقت عليكى اوى

هالة : شوفت ابننا ؟

حسن : آآه , مش شبهنا خالص , مش عارف طالع وحش كدة لمين ومامته زى القمر

هالة : وحش ايه يا حسن , ده زى القمر , ده عثول خالص , بس خايفة عليه اوى يا حبيبى , نزل قبل ميعاده , انا مكنتش متخيله انى ممكن اولد ف الشهر السابع

حسن : الحمدلله يا هالة , ربنا اراد كدة , فضلت مستنيكى تتصلى بيا و تقوليلى ارجع البيت , بس ما اتصلتيش , لو مش عايزانى ارجع البيت انا هفضل زى ما انا و انتى .........

هالة : بس يا حسن ما تكملش كلامك , ده بيتك وانا لايمكن ادخل البيت من غيرك , انا محتجاك , و ابننا محتاجلنا احنا الاتنين مع بعض ..

حسن : هنرجع زى الاول ؟

هالة : ان شاء الله يا حبيبى , بس انت ارجعلنا زى الاول ..

حسن : حاضر , ان شاء الله , قوليلى بقي هنسميه ايه ؟

هالة : لا انت اللى تسميه بقي , انا مستنياك عشان تسمية بنفسك

حسن : لا انتى اللى هتسميه , و ان شاء الله لما نجيب بنت هسميها انا ..

هالة : مممممم .. طيب انا عايزة اسميه حسن

حسن : يااه .. هيبقي عندك اتنين حسن ؟!!

هالة : آآه عشان لما حسن الكبير يبعد عنى شوية احضن حسن الصغير

حسن : يعنى هيبقي حسن حسن .. لا لا مش حلو اسمى وانا عارف انه مش حلو

هالة : مش انت قولتلى اسميه .. خلاص بقي هو حسن

حسن : خلاص براحتك , هو الدكتور قال هتخرجى امتى من المستشفى ؟

هالة : يومين كمان عشان العملية وكمان عشان اقدر ابقي جمب حسن

حسن : طيب وحسن الكبير ؟ .. نسيتيه ؟

هالة : ما اقدرش انساك يا حبيبى , بس ده حتة منك , لازم اهتم بيه ولا ايه ؟

حسن : ماشى يا ستى انا همشى دلوقتى .. و هجيلك بكرة الصبح , ماشى ؟

هالة : ماشى يا روحى , اتصل على تليفون مروة بقي عشان تليفونى مش معايا

حسن : طيب .. خدى بالك من نفسك و من ابننا ..

* * * * *  * * * *

يغادر حسن المستشفى , و يذهب الى ماجد مرة اخرى ..

ماجد : انت شايف انك كدة صح يعنى ؟؟

حسن : ااه , لازم اعمل كدة ., انا وعدت حسناء , لازم اهتم بيهم جدا , ما اقدرش اجرح هالة اكتر من كدة .

ماجد : ربنا يهديكوا , انا مش عارف هلاقيها منك ولا منها ..

حسن : منها ؟!!! .. حسناء اتكلمت معاك ف حاجة ؟؟

ماجد : حسناء هتتجوز خلال اسبوعين ..........