ولا فـى الاحـلام #19

الحلقة التاسعة عشر 

~~~~~~~~~~~

و بعد ان انهيت مكالمتى مع احمد .. وجدت اسماء تتصل بى ..
حنان : الو ..
اسماء : الو .. ازيك يا حنان ؟؟
حنان : انتى فين يا اسماء قلقتينا عليكى ؟
اسماء : مش مهم انا فين .. احمد عامل ايه ؟؟
حنان : احمد كويس الحمدلله .. انتى فين ؟؟
اسماء : انا هبعد خالص يا حنان .. بس بعد اذنك هبقي اتصل بيكى من فترة للتانية عشان  اطمن على اخويا 

حنان : طيب اسماء قوليلى انتى فين ؟؟

اسماء : مش مهم يا حنان ...المهم ان احمد كويس 

حنان : طيب تعالى اقعدى عندى هنا وانا مش هخلى حد يعرف خالص 

اسماء : مش هينفع 

حنان : والله ما حد هيعرف خالص ولا حتى احمد .. لحد عالاقل ما تعرفى هتعملى ايه ؟؟

اسماء : مش عايزة اتقل عليكى ...

حنان : مش هتقلى عليا .. لو مش عايزة تبقي عندى انا ممكن اتصرف واخليكى تقعدى مع بنت خالتى .. وانا هبقي معاكى على طول 

اسماء ( وبدأت ف البكاء ) : انا هسافر يا حنان .. مش هفضل هنا ..

حنان : هتروحى فين بس ؟؟

اسماء : اى حتة .. انا اهلى مش عايزنى ... بابا لما شافنى قدامه وانا ماشية وسيباهم ما اتحركش ... انتى الوحيدة اللى جيتى ورايا 

حنان : لا يا اسماء .. عمى هيموت عليكى ... اتخانق مع طنط هدى عشانك .. وهيتجنن ويعرف روحتى فين . وهوا اللى قالى ف المستشفى اروح وراكى 

اسماء : لا يا حنان .. انا مش عايزة مشاكل لبابا .. 

حنان : طيب عشان خاطر احمد .. احمد ممكن يجراله حاجة لو عرف انك مشيتى وما نعرفش مكانك .. انا لسة ما قلتلوش على حاجة 

اسماء : الوحيد اللى بجد زعلانة عشان هبعد  عنه هوا احمد .. انا بحب احمد اووى .. خدى بالك منه يا حنان .. قوليله ما يزعلش منى .. قوليله انى بحبه اووى 

اسماء : لو بتحبى احمد فعلا تعالى بكرة معايا المستشفى واطمنى عليه .. عشان خاطر احمد تعالى خليكى عندى .. 

اسماء : ............ ( صوت البكاء فقط )

حنان : انتى فين دلوقتى وانا هجيلك ؟؟

اسماء : انا قريبة من المستشفى .. 

حنان : طيب خليكى عندك وانا هجيلك ... وما تقفليش التليفون

اسماء : طيب 

و نزلت انا و ابى لاحضار اسماء .... و طلبت من ابى ان لا يسال عن الموضوع حيث ان الموضوع لا يخصنى وغير مسموح لى بالكلام 

ولكن حين وصلنا وجدت ابى يعرف اسماء ويعرف انها ابنه عادل صديقه .. واخذت اسماء معى الى المنزل .. وتحدثت معها طويلا حتى ذهبنا الى النوم ..

وفى الصباح .. ذهبنا الى المستشفى مبكرا جدا ...

حنان : حبيبى عامل ايه ؟؟

احمد : الحمدلله ... اااه 

حنان : ممكن ما تتحركش عشان الجرح ..

احمد : حاضر 

اسماء : انتا كويس يا احمد ؟؟

احمد : ااه يا سمسمة .. ما تقلقيش .. بقيت عمل زى القطط بـ سبع ارواح

اسماء : ربنا يديك طولة العمر ويخليك لينا 

حنان : يا رب يا سمسمة ...

احمد : المهم انتى قوليلى .. عاملة ايه ؟؟

اسماء : كويسة .. حنان ربنا يخليها خدتنى عندها ... بس انتا ما قلتليش ليه ان حنان تبقي بنت عمو محمد

احمد : مجاش ف بالى خالص ... وبعدين اديكى عرفتى اهو 

حنان : ايوة .. الحمدلله انها تعرف بابا ... اسماء هتفضل عندى يا احمد .. ما تقلقش عليها خالص

احمد : مش عارف اودى جمايلك فين ؟؟

حنان : جمايل ايه بس ؟؟.. انا وانتا واحد 

اسماء : انا مش عايزة اتقل عليكى يا حنان ... انا هسافر عند خالتى المنصورة ..

احمد : لا مش هتسافرى ف حتة ..انتى هتيجى تعيشى معانا .. ماما قلبها طيب ومش هيهون عليها انك تروحى حتة تانية 

حنان : ايوة .. هى كلامها كان بس بدافع الخوف على احمد .. دى مهما كان ام 

احمد : بس قوليلى صحيح .. الزفت ده كان بيعمل معاكى ايه وانتى لوحدك ؟؟

اسماء : من ساعة ما عرفت حنان و قلتلها على اللى بيعمله معايا .. حنان شجعتنى انى ما اسكتش .. بس الشهرين اللى فاتوا كانوا صعبين جداا كان بيضرب فيا كل شوية لانى هزأته وبهدلته عشان ...

احمد : عشان ايه ؟؟

اسماء : حاول يعتدى عليا ......

احمد : ايه ؟؟؟... ازاى يعنى ؟؟؟ ....

و تحرك احمد فى عصبية شديدة .. حتى تألم جداا ...

ذهبت بجانبه بسرعه شديدة 

حنان : اهدى يا احمد ... يا حبيبى الجرح لسة مفتوح

احمد : ااااه .....

 كان احمد يتالم جداا و وضع يده على جنبه المصاب ...

اسماء : ما تقلقش يا احمد .. اختك راجل .. انا ما خليتهوش يلمس شعرة منى ...ضربته و شتمته وبهدلته ...

احمد ( و كان يتحدث بصعوبة شديدة ) .. : وما قلتيليش ليه ؟؟

اسماء : ما تقلقش  انا عرفت اتصرف .. زى ما طول عمرى بتصرف لوحدى ..

احمد : بس .. كان .. لازم 

حنان : بس يا احمد .. ما تتكلمش انتا مش قادر تتكلم ..

و كنا مع احمد فى الغرفة ...

و جاءت والدة احمد ووالده ...

و فى لحظة دخولهما قررت اسماء الذهاب .. 

عادل : اسماء .. كنتى فين يا حبيبتى ؟؟

حنان : كانت عندى يا عمى ..

عادل : كدة يا حنان تقلقينى عليها يعنى ؟؟

اسماء : لا حنان مالهاش دعوة .. ان روحتيلها بليل ...

عادل : مش مهم المهم انك كويسة ...

اسماء : عن اذنكوا ...

عادل : رايحة فين ؟؟

اسماء : انا هسافر لخالتى ف المنصورة ..

عادل : انتى هتيجى تعيشى معانا .. خلاص مش هسيبك لوحدك ابدا ..

هدى : ايوة يا بنتى انا اسفة ... انتى هتيجى تعيشى معانا .. بيت ابوكى اولى بيكى 

اسماء : لا يا طنط .. انا مش عايزة اخرب حياتكوا .. انا هبعد احسن 

احمد : تبعدى يعنى ايه ؟... 

اسماء : ايوة يا احمد ... كدة احسن .. انا جيت اطمن عليك بس ..

احمد : انتى مش هتروحى ف حتة يا اسماء .. 

عادل : ايوة يا بنتى .. انتى هتيجى معانا ..

هدى : خلاص يا اسماء .. حقك عليا يا بنتى .. انتى زى احمد بالظبط .. وحقك تعيشى مع ابوكى ..

وقربت هدى من اسماء .. و احتضنتها بقوة ..

والقت اسماء بنفسها فى حضن هدى و انهارت فى البكاء ..

كنا جميعا ننظر اليهم ... 

ثم نظرت الى احمد و امسكت بيده .. 

كنا معا فى غرفة احمد نتحدث ..

عادل : الظابط بيقول انه بيدور عليه .. ويا رب يلاقوه قريب 

اسماء : يا رب ...ده لازم ياخد جزاءه ..

حنان : ان شاء الله هيلاقوه .. وهيتحاكم .. ده شروع ف قتل 

عادل : انتى يا بنتى تروحى تجيبى حاجتك من هناك .. و هدى جهزتلك الاوضة ف البيت ..

اسماء : ربنا يخليكوا ليا 

هدى : من هنا ورايح انتى بنتى اللى مخلفتهاش .. وهتعيشى معانا زيك زى احمد ...

وبعد فترة .. 

ذهبت اسماء مع عادل و هدى الى منزل خالها لتحمل اغراضها .. 

و كنت انا مع احمد فى المستشفى .. 

و نظر احمد الىّ ...

احمد : وحشتينى ..

حنان : مممم.. وانتا كمان 

احمد : ينفع كدة ؟؟...

حنان : هوا ايه ده ؟؟

احمد : ينفع تفضلى مجننانى كدة ؟؟

حنان : يا سلام ؟؟.. وانا مالى ؟؟ 

احمد : دلوقتى وانتى مالك .. ماشى ..

حنان : وانتا ينفع كدة تقلقنى عليك دايما ؟

احمد : هنعمل ايه بقي ؟؟.. ربنا كتبلنا نحتفل بمرور شهرين على خطوبتنا ف المستشفى .. بس مش هيا دى الاوضة اللى اتخطبنا فيها 

حنان : هههههههههه والله ؟؟؟ 

احمد : ااه .. احنا لازم نعترض على فكرة .. نقولهم ينقلونى الاوضة التانية .. 

حنان : ههههههه بطل جنان بقي ؟؟

احمد : قلتلك قبل كدة انك انتى اللى جننتينى ..

حنان : انا بحبك اووى .. 

احمد : وانا كمان .. ايه رأيك .. انا عندى فكرة مجنونة كدة ..

حنان : فكرة ايه ؟؟ 

احمد : تعالى نتجوز بقي .. كفاية كدة شهرين خطوبة ..

حنان : مش بقولك وقعت على راسك وانتا صغير ..

احمد : انا بتكلم بجد ... تعالى نتجوز .. ايه رأيك .

يــتــبــع ...

يا رب تعجبكوا ..